Podatek od świadczenia sfinansowanego przez pracodawcę

Wykupiony przez pracodawcę abonament parkingowy, z którego pracownik może korzystać także poza godzinami pracy, jest nieodpłatnym świadczeniem, od którego należy odprowadzić podatek dochodowy - wynika z indywidualnej interpretacji.

Jednym z zadań gminnej jednostki samorządowej jest świadczenie pracy socjalnej, realizowane przez zatrudnionych w tej jednostce terenowych pracowników socjalnych. Pracownicy, w związku z pracą w terenie, otrzymują od pracodawcy comiesięczny dodatek terenowy, ekwiwalent za odzież oraz zwrot kosztów przejazdów. Dodatkowo, aby ułatwić wykonywanie obowiązków służbowych, pracodawca wykupił im roczne abonamenty parkingowe o wartości 3 tys. zł każdy. Posiadanie takiego abonamentu uprawnia do parkowania na terenie całej strefy płatnego parkowania w mieście bez ponoszenia dodatkowych opłat. Abonamenty są przypisane do konkretnych pracowników, którzy wyrazili wolę korzystania z nich. Pracodawca wystąpił o indywidualną interpretację, aby potwierdzić, że otrzymanie takiego abonamentu przez pracownika stanowi jego przychód, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przenieś swoje biuro rachunkowe na wyższy poziom z aplikacją fillup k24
Efektywnie komunikuj się z Klientami, sprawnie zarządzaj dokumentami księgowymi i eksportuj efekty pracy do programów księgowych. Dzięki fillup k24, Twoje biuro stanie się bardziej zorganizowane, a obsługa klientów jeszcze sprawniejsza.
Nie zwlekaj, zaproś klientów do współpracy już dziś »

Świadczenie dobrowolne, wymierne, w interesie pracownika

W interpretacji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, że zgodnie z art. 12 ust.1 ustawy o PIT, przychodem ze stosunku pracy i są wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy i skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, w tym wartość nieodpłatnych świadczeń. Odnosi się do nich wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13). TK wskazał w tym wyroku, że za przychód pracownika mogą być uznane świadczenia, które:

• zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
• zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
• korzyść ta jest wymierna (również w postaci zaoszczędzenia wydatku) i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W analizowanej sytuacji wszystkie te trzy warunki są spełnione. Abonamenty są przypisane do konkretnych pracowników, którzy wyrazili wolę korzystania z nich. Wyrażenie chęci i przyjęcie abonamentu wyraża ocenę pracownika, że świadczenie jest celowe i przydatne, a zatem leży w jego interesie. Można także założyć, że bezpłatne parkowanie przydaje się pracownikowi także poza wykonywaniem obowiązków służbowych. Spełniony jest również trzeci warunek, a więc wymierność i indywidualizacja korzyści. W ocenie Dyrektora KIS oznacza to, że otrzymanie abonamentu parkingowego przez terenowego pracownika socjalnego stanowi dla niego przysporzenie majątkowe podlegające opodatkowaniu jako nieodpłatne świadczenie, zakwalifikowane do przychodów określonych w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych

Nieodpłatne świadczenia dla pracowników częściowo zwolnione z PIT

Źródło: indywidualna interpretacja 0113-KDIPT2-3.4011.403.2024.2.SJ z 4 września 2024 r.