Kawa i owoce dla współpracowników są firmowymi kosztami

Firma ma prawo zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki na żywność udostępnianą nie tylko pracownikom, ale także współpracownikom korzystającym ze wspólnej przestrzeni biurowej. Szef KAS zmienił indywidualną interpretację, która nakazywała inaczej traktować wydatki ponoszone na te dwie grupy personelu.

Interpretacja została wydana na wniosek spółki z branży IT zatrudniającej pracowników i jednocześnie współpracującej z samozatrudnionymi współpracownikami. Pracownicy i współpracownicy wykonują część prac u klientów, a część - w biurach spółki, przy czym współpracownicy korzystają z powierzchni biurowej odpłatnie. Zgodnie z zawartymi umowami mają prawo do korzystania z powierzchni wspólnych, w tym z kuchni i jej wyposażenia. W kuchni mają do dyspozycji m.in. artykuły spożywcze zapewnione przez spółkę. Firma zapewnia też posiłki podczas spotkań wewnętrznych oraz szkoleń.

W 2020 r. spółka wystąpiła o indywidualną interpretację, aby potwierdzić, że koszt zakupu artykułów spożywczych i posiłków może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów. Jednak w indywidualnej interpretacji Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że takie wydatki być zaliczone do kosztów podatkowych jedynie w zakresie, w jakim dotyczą one pracowników. Natomiast w zakresie, w jakim dotyczą współpracowników, należy je uznać za wydatki na reprezentację, ponieważ ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku przedsiębiorcy wobec osób trzecich, niebędących pracownikami wnioskodawcy. Dlatego nie mogą zostać uznane za koszty podatkowe.

Przenieś swoje biuro rachunkowe na wyższy poziom z aplikacją fillup k24
Efektywnie komunikuj się z Klientami, sprawnie zarządzaj dokumentami księgowymi i eksportuj efekty pracy do programów księgowych. Dzięki fillup k24, Twoje biuro stanie się bardziej zorganizowane, a obsługa klientów jeszcze sprawniejsza.
Nie zwlekaj, zaproś klientów do współpracy już dziś »

Wydatki na współpracowników także mają wpływ na osiągane przychody

Ze stanowiskiem wnioskodawców zgodził się dopiero Szef Krajowej Administracji Skarbowej, który z urzędu zmienił tę interpretację. Wskazał, że zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów. Z takiego sformułowania przepisu wynika, że wspomniane w nim wydatki (m.in. na zakup żywności i napojów) mogą stanowić koszt uzyskania przychodu, o ile nie zostaną poniesione na reprezentację podatnika. Natomiast oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem jest wykreowanie pozytywnego wizerunku podatnika, uwypuklenie jego zasobności czy profesjonalizmu, to takie koszty mają charakter reprezentacyjny.

Szaf KAS ocenił, że wydatki ponoszone przez spółkę na artykuły spożywcze są przejawem jej starań o kondycję i samopoczucie pracowników, co w dalszej perspektywie może przyczyniać się do poprawy atmosfery w miejscu pracy, zwiększania motywacji do pracy, wzrostu wydajności pracy i sprawniejszego realizowania przez spółkę celów biznesowych, co może się przełożyć na uzyskiwane przychody. Uznał również, że związek przyczynowo-skutkowy z osiąganiem przychodów ze źródła przychodów lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów wykazują również wydatki na zakup artykułów spożywczych, które udostępniane są osobom zatrudnionym na podstawie umów cywilnoprawnych.

Szkolenia samozatrudnionych współpracowników można zaliczyć do kosztów